رابطه علی انواع سکوت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی: نقش میانجی هویت سازمانی

سازمان­ها و به طور خاص سازمان‌های ورزشی به کارکنانی نیاز دارند که از نظر رفتار شهروندی سازمانی، در سطح بالایی قرار داشته باشند تا بتوانند خدمات با کیفیتی به مشتریان ارائه دهند و با جلب رضایت آنان، به اهداف سازمان دست یابند. این نوع رفتار نیازمند عدم سکوت کارکنان در جهت منافع سازمان می­باشد. لذا هدف از انجام پژوهش حاضر، آزمون مدل ارتباط علی انواع سکوت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان با توجه به نقش میانجی هویت سازمانی بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه­ی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان بود که از این جامعه­ی آماری، نمونه­ای به حجم 201 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه­گیری تصادفی ساده برای شرکت در پژوهش انتخاب شد. به منظور جمع‌آوری داده­ها از پرسشنامه­های سکوت سازمانی (داین و همکاران)، هویت سازمانی (چنی) و رفتار شهروندی سازمانی (پودساکوف و همکاران) استفاده شد. تمامی پرسشنامه‌ها از پایایی و روایی قابل قبولی برخوردار بودند. تحلیل داده­ها به کمک مدل­یابی معادلات ساختاری صورت گرفت و نرم­افزارهای SPSS و AMOS ویراست 22، به کار گرفته شد. نتایج پژوهش در ارتباط با برازش مدل پیشنهادی حاکی از آن بود که مدل از برازش مطلوبی برخوردار است. یافته‌های حاصل از تحلیل مسیرهای مستقیم نشان دادند که بین سکوت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان، رابطه­ی منفی و معنی‌دار و نیز بین هویت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی، رابطه‌ی مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج بوت‌استراپ برای مسیرهای واسطه‌ای نشان داد که هویت سازمانی قادر است در رابطه‌ی بین ابعاد سکوت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی نقش میانجی ایفاء کند. در مجموع نتایج این پژوهش حاکی از آن است که سکوت سازمانی و هویت سازمانی نقش تعیین‌کننده‌ای بر رفتار شهروندی کارکنان دارند. از این رو، به مدیران و مسئولین سازمان‌ها پیشنهاد می‌شود که به منظور افزایش رفتارهای شهروندی در کارکنان، تأثیرات نامطلوب سکوت سازمانی را کاهش دهند و احساس هویت سازمانی را در کارکنان ایجاد کنند.